Mezoeza
Toen het volk Israël de geboden van God ontving, kreeg het de opdracht om die goed op te volgen. Ze moesten, volgens Deut. 6:5, God dienen met hun hart en hun ziel. Dus niet alleen maar ‘uitwendig’, zoals veel Farizeeën dat later deden. In hetzelfde hoofdstuk staat ook in het negende vers: “En gij zult ze op de posten van uw huis en aan uw poorten schrijven”. Deze woorden worden door de Joden ook helemaal letterlijk opgevat.
Deurpost
Deze keer willen we iets vertellen over het schrijven van Gods woorden op de posten van de deuren van de huizen. De Joden hebben de gewoonte om een aantal teksten op een stukje perkament te schrijven en dat in een soort kokertje te stoppen. Dat noemt men een mezoeza. Dat is het woord voor: ‘deurpost’, wat je vindt in Ex. 12:7.
De teksten die erop horen te staan komen uit Deut. 6:4-9 (zie afbeelding hierboven) en Deut. 11: 13-21. Het valt op dat op sommige letters een soort 'kroontje' staat. Dat wijst erop dat de tekst bestemd is voor een 'heilig' voorwerp.
Vanaf de buitenkant moet je, als je door een opening kijkt, de Hebreeuwse letter ש = Sjin kunnen zien. Dat is de eerste letter van het woord 'Sjaddaj' (= 'de Almachtige'). Als dat niet helemaal lukt, wordt in elk geval die letter op de buitenkant van het kokertje aangebracht.
Misschien valt het je wel op dat de mezoeza schuin op de deurpost zit. Joodse rabbijnen hadden namelijk een verschil van mening over de vraag of de mezoeza horizontaal of verticaal moest aangebracht worden. Dus is gekozen voor ‘schuin’ als de middenweg…
Souvenir
De mezoeza is een soort teken van heiligheid. Daarom zul je er aan een synagoge geen vinden. Immers, dat gebouw is reeds aan God gewijd!
Mezoeza’s worden natuurlijk veel aangeboden als souvenir, bijvoorbeeld aan bezoekers van het land Israël. Ze zijn er in allerlei soorten. Je kunt ze op internet bestellen. Dan wordt er wel voor gezorgd dat de naam van God niet op het rolletje (áls het al perkament is) voorkomt. Want het zou zo maar in handen kunnen komen van een goj (= ‘heiden’)!