Joodse groeperingen
In de Bijbel lezen we over Joodse sekten, zoals de Farizeeën
en de Sadduceeën. Wie waren dat? Dat willen we hier eens nagaan. En we zullen
zien dat er ook nog andere groepen zijn geweest.
Farizeeën en Sadduceeën
Heel bekend zijn de Farizeeën (betekent: “afgescheidenen”).
Zij houden zich veel bezig met studie van de Wet. Zelf kijken ze nogal neer op
het ‘gewone’ volk. Maar andersom worden zij wel door de meeste Joden
gewaardeerd. De Farizeeën komen vaak in conflict met Jezus; ze worden
huichelaars genoemd. Ze willen graag door de mensen geëerd worden. Door in het openbaar te bidden laten ze zien hoe vroom ze wel zijn.
Ze geloven dat
Mozes een ‘aanvulling’ heeft gekregen op de Wet van God. Die is door de
rabbijnen mondeling overgeleverd. Dat betekent dat ze het volk veel onnodige verplichtingen en verboden opleggen.
In de Bijbel
Zo is er een ‘wet’ ingesteld dat je op de sabbat maar een korte
afstand mag afleggen: een ‘sabbatsreis’ van 2000 ellen; dat is bijna een
kilometer. Dit getal wordt ontleend aan Jozua 3:4 – maar die tekst heeft niets
met de rustdag te maken.
En... op de sabbat kun je ook beter niet gaan lezen. Want stel je
voor: het wordt ineens donker in huis. Dan kún je in de verleiding komen om de
lamp aan te steken. En dat is streng verboden (Ex. 35:3).
Een eed zweren? Voorzichtig daarmee, inderdaad. Maar deze
dwazen zeggen: als je een eed aflegt bij de tempel of bij het altaar, dan mag
je die wél breken. Jezus wijst daarop in Matth. 23:16-22. Hij geeft ze een
ernstige bestraffing.
Na de verwoesting van de tempel in het jaar 70 blijven de Farizeeën bestaan; ze werken daarna aan een verdere uitbreiding (Misjna) van de Wet. Bekende Farizeeën zijn Nicodemus en Paulus.
Een andere groep wordt gevormd door de Sadduceeën. Deze beweren dat ze afstammen van de hogepriester Zadok (vandaar de naam) uit de tijd van Salomo. Zij moeten niet veel hebben van de ‘geboden van mensen’, die de Farizeeën hebben verzonnen. Alleen de Thora, de vijf boeken van Mozes, vinden ze belangrijk.
► Johannes preekt tegen de Farizeeën en Sadduceeën
Veel priesters horen bij de Sadduceeën; ze hebben dus ook veel te zeggen in de tempeldienst en in het Sanhedrin. Het zijn de voorname, welvarende mensen. Ze geloven niet in de opstanding en in engelen. Bij het volk zijn ze minder geliefd. Ze hebben weinig moeite met de Romeinse overheersing.
Als ze menen dat Jezus een bedreiging voor de vrede wordt (Joh. 11:48), komen ze in actie, samen met de Farizeeën. Dan wordt Jezus gevangen genomen. Als veertig jaar later de tempel verdwenen is horen we niets meer van de Sadduceeën. Bekende Sadduceeën zijn de hogepriesters Annas en Kajafas.
Essenen
Een groep waarvan we in de Bijbel niets lezen: de Essenen.
Dat zijn mensen die zich uit het openbare leven terugtrekken. Ze wijden zich
aan studie van de heilige geschriften. Ze leven heel sober, hebben strenge opvattingen. Een soort kluizenaars dus; ze leven ook
vaak in “gemeenschap van goederen”. Het komt zelfs voor dat ze elkaars kleren
dragen.