1991 Golfoorlog


In dit gedeelte lees je over een oorlog die vooral in de landen rondom Israël gevoerd werd. En waarom kreeg Israël er dan toch mee te maken? Dat willen we hier uitleggen. Het is verstandig om eerst op de kaart de volgende namen op te zoeken: Koeweit, Irak, de Perzische Golf en Israël. Dan kun je het allemaal beter begrijpen.

   Olie   

Koeweit, een landje nog kleiner dan Nederland, hoorde vroeger bij Groot-Brittannië. Pas in 1961 werd het helemaal zelfstandig. Irak (het gebied dat vroeger Mesopotamië heette) erkende in 1963 wel dat Koeweit nu een zelfstandig land was, maar het bleef jaloers op het welvarende buurland. In Koeweit zat namelijk veel olie in de grond en daardoor stroomde het geld binnen! Ook ligt Koeweit aan de Perzische Golf en daardoor kon er veel handel plaatsvinden over de zee.

De Iraakse president, Saddam Hoessein, laat in 1990 nogal van zich horen. Hij voelt zich de leider van een tot de tanden gewapend land, dat niet bang is voor Israël. Sterker nog: de Joden zullen nog eens wat beleven als ze Irak durven aan te vallen. Dan wordt het oorlog, en daarbij zal hij alle middelen inzetten die hij maar heeft! Desnoods chemische wapens. Bovendien, het land dat Israël bezit is volgens hem gestolen van de Arabieren. Daarom alleen al is het nodig dat Arabische landen gaan samenwerken om Palestina te “bevrijden”, zegt hij.

   Inval in Koeweit   

Op 2 augustus 1990 valt het Iraakse leger Koeweit binnen. De reden? Irak meent dat de manier waarop Koeweit omgaat met de oliehandel slecht is voor de economie van Irak. Ook beschuldigt Saddam Hoessein Koeweit van diefstal. Het land heeft olie gehaald uit een gebied dat van Irak zou zijn, beweert hij.

De Veiligheidsraad, een organisatie die meningsverschillen tussen landen moet oplossen, eist onmiddellijk dat Irak zich terug zal trekken uit Koeweit. Enkele dagen later maakt de Veiligheidsraad bekend dat er geen handel meer mag worden gevoerd met Irak. Steeds meer landen sluiten zich aan bij het verzet tegen Irak. Zo ontstaat er een grote internationale legermacht. Ondanks dat alles gaat het Iraakse leger niet weg. Daarom wordt besloten om Irak met geweld uit Koeweit te verdrijven.
Deze aanval krijgt de naam: Operatie “Desert Storm” (= 'woestijnstorm'). In de nacht van 16 op 17 januari 1991 beginnen beschietingen en bombardementen op Irak. Onder aanvoering van Amerika worden uit meer dan 30 landen troepen gehaald om Koeweit te helpen. Dit noemt men een internationale coalitie; ook Saoedi-Arabië, Syrië, Egypte en andere Arabische landen doen daaraan mee.

   Gasmaskers   

En Israël? Dat land heeft een sterk leger, maar als de Joden zich met de strijd gaan bemoeien, dan zullen veel Arabische landen ‘afhaken’. Ze hebben natuurlijk van alles op de Joodse staat aan te merken. Want als ze het goed vinden dat Israël mee gaat doen, dan zullen ze de Palestijnen voor het hoofd stoten! Daarom passen de Irakezen een gemene ‘truc’ toe. Ze bestoken Israël met Russische Scud-raketten. Steden als Tel Aviv en Haifa worden getroffen. Ze hopen dat Israël zich dan óók tegen Irak zal keren.


►  Gasmaskers in het ziekenhuis        beeld: GPO Israël

Toch gebeurt dat niet, want Amerika had de Joden dringend verzocht om zich afzijdig te houden. Immers, als Israël gaat reageren zal de coalitie uiteenvallen: de Arabische landen zullen niet aan de zijde van ‘aartsvijand’ Israël willen meevechten. Gelukkig beschikt Israël over luchtafweer: de zogeheten Patriots. Deze weten meerdere Iraakse raketten te onderscheppen. Toch worden In Israël meer dan 3.000 woningen getroffen; er vallen ongeveer 70 slachtoffers door de 39 Scud-raketten. Daarbij komt nog de geweldige materiële schade. En niet te vergeten: de enorme druk op de bevolking, die zich met gasmaskers (!) op naar de schuilkelders moet begeven! Ook in het ziekenhuis hebben patiënten het masker naast zich liggen, zoals je op de foto ziet. Saddam Hoessein had immers gesproken over chemische wapens? Bij oudere Israëli’s roept dit alles herinneringen op aan de vernietigingskampen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

   Koeweit bevrijd   

Toch ook bestaat er onder de Palestijnen veel bewondering voor de Iraakse president. In hun ogen gaat het om een ‘heilige’ oorlog tegen het Westen. Er zijn beelden van Palestijnen die op de daken staan te juichen als de Scud-raketten in Israël neerkomen!
Op 24 februari steken de Irakezen de grens met Saoedi-Arabië over en bezetten een stad. Dan worden ze ook “op de grond” aangevallen. Nu blijkt dat het Iraakse leger geen stand kan houden.