Egypte

Egypte is een land dat nogal eens in de Bijbel genoemd wordt. Denk aan de geschiedenis van Mozes, die de Israëlieten uit Egypte heeft geleid, door de woestijn, naar het Beloofde Land (Israël).

   Een droog land   

Egypte, een buurland van Israël, heet eigenlijk: Arabische Republiek Egypte. Het is, vergeleken met Israël, enorm groot. Maar een flink deel van het land is ‘bedekt’ met woestijn! Een onvruchtbaar gebied, dus het land moet heel veel voedsel uit andere landen importeren. Meer dan de helft van wat het voor zijn bevolking nodig heeft! Ze zijn er natuurlijk heel zuinig met water, want er zijn heel weinig dagen met regen. Alleen in het noorden, bij de Middellandse Zee, wil er in de winter nog wel eens wat vallen.

De hoofdstad van Egypte is Caïro. In die stad wonen 20 miljoen mensen. Dat is ongeveer een vijfde van de hele bevolking van het land. En de stad groeit snel!

   Overstroming   

In de landen die ten zuiden van Egypte liggen regent het meer, zodat de rivier de Nijl vroeger regelmatig kon overstromen, meestal elke zomer wel een keer. Dat gaf vruchtbaarheid; geen wonder dat Egypte soms een ‘geschenk van de Nijl’ werd genoemd. Maar de waterhoogte was erg onvoorspelbaar. Een te sterke overstroming gaf heel veel ongemak. Daarom ligt er sinds 1970 bij Assoean een dam in de rivier.

In de Bijbel lees je soms over “de rivier van Egypte”. Maar dat betekent niet altijd: de Nijl. Het kan ook wijzen op een wadi in de Sinaï-woestijn. Een wadi is een soort beek, die alleen in de regentijd met water is gevuld. Deze beek wordt ook bedoeld in 1 Kon. 8:65. In de tijd van Salomo was dit de grens tussen Israël en Egypte.

   Geschiedenis   

Rondom de Nijl zijn ook de eerste nederzettingen ontstaan. Uiteindelijk zijn die uitgegroeid tot dorpen en steden.
De farao’s waren belangrijke personen in Egypte. Zij werden vaak gezien als goden en het was hun taak om ervoor te zorgen dat Egypte een mooi land bleef. De piramides zijn grafmonumenten voor overleden farao’s. Daarin werd de farao begraven met alle dingen die hij nodig zou kunnen hebben in het hiernamaals.

   Hiërogliefen   

Heel speciaal is het schrift van de oude Egyptenaren. Dat waren de hiërogliefen. Dit schrift is zeker 5.000 jaar oud. Deze tekens zijn gevonden in de graven van de farao’s en op allerlei gebruiksvoorwerpen (zoals kruiken). Er is lang gedacht dat de hiërogliefen een soort ‘rebus’ waren. Dus dat elk teken een woord voorstelde. Een afbeelding van een golflijntje heeft dan misschien de betekenis van: ‘water’. En een plaatje van een adelaar zal dan wel het woord ‘vogel’ zijn…

► Oude Egyptische tekens (hiërogliefen)

Het bleek niet waar! In het begin van de 19e eeuw zijn twee onderzoekers, de Engelsman Young en de Fransman Champollion, erachter gekomen, hoe het dan wél zit. Elk plaatje is een letter of een klank! Een golflijntje is de letter ‘N’, een adelaar is de letter ‘A’. Eigenlijk een soort alfabet, maar ingewikkelder dan het onze!

   Joden in Egypte   

Toen Jeruzalem in het jaar 586 voor Chr. werd ingenomen door de koning van Babel, zijn groepen Joden naar Egypte getrokken. Rond 200 voor Chr. woonden er al zoveel Joden in dat land, dat het nodig was om het Oude Testament in het Grieks te vertalen.

► Gedeelte van de Septuagint

Die vertaling ontstond in de havenstad Alexandrië. Hij is nog steeds bekend als de Septuagint. De afbeelding laat een stukje van de boeken Ezra en Nehemia zien.
In de 2e eeuw voor Chr. mochten de Joden in een andere Egyptische stad zelfs een tempel bouwen. Je moet dan denken aan de profetie: "Te dien dage zal de HEERE een altaar hebben in het midden van Egypteland" (Jes. 19:19).

   Christenen in Egypte   

Vroeger was bijna heel Egypte christelijk. Maar na het jaar 632 kwam de islam steeds meer aan de macht en nu is bijna heel Egypte islamitisch. Vergeleken met het aantal moslims zijn er niet zo veel christenen. Zij noemen zich ‘Kopten’. Dat is een ander woord voor: ‘Egyptenaren’. Deze christenen staan wel eens in de belangstelling. Ze hebben het heel moeilijk. Veel Kopten worden gedood door de islamieten en hun kerken worden verwoest.

Israël leeft wel in vrede met Egypte, maar de inwoners kunnen niet goed met elkaar overweg. Veel oorlogen heeft Israël met Egypte gevoerd. In 1948 werd Israël onafhankelijk. Egypte viel toen samen met nog een aantal landen Israël binnen. Maar Israël werd niet verslagen, ze veroverden zelfs een aantal gebieden.